تعریب قصیدة (آخرین جرعه این جام) لفریدون مشیری

آخر رشفة فی هذا القدح

تعریب : أحمد موسى

فریدون مشیری (1926-2000م): هو شاعر إیرانی معاصر. ولد بطهران ودرس فی جامعتها، وفی شبابه قرأ آثار حافظ وسعدی والفردوسی والنظامی، وغیرهم. من دواوینه : (عطش العاصفة) [1955]، (الغیم والزقاق) [1966]، (جوهرة الحب) [1986]، (الجمیل الأبدی) [1998]، (إلى صبح إلهی مضیء) [2000].

در من به جز خدا ندمیده است هیچکس

می‌میرم آنچنان که ندیده است هیچکس
اینگونه مرگ را که شنیده است؟ هیچکس

می‌پرسم از خودم که از این راه گریه‌خیز
آیا کسی به خنده رسیده است؟ هیچکس

دنیای نابکار! مرا با تو کار نیست
جز مکر تو مرا ندریده است هیچکس

تلخی چنان که با تو عسل زهر می‌شود
از شاخه‌ی تو میوه نچیده است هیچکس

یوسف رسیده است به این شهر ناگزیر
انگشت حیرتی نبریده است هیچکس

دارم پناه می‌برم از هیچ سمت هیچ
در من به جز خدا ندمیده است هیچکس...

................................................................................
شاعر: حسین سنگری
 

نجوی

«شعری بسیار زیبا و پر معنا با تمام حروف الفبا برای خدا»

(ا) الا یا ایها الاول به نامت ابتدا کردم
(ب) برای عاشقی کردن به نامت اقتدا کردم
(پ) پشیمانم پریشانم که بر خالق جفا کردم
(ت) توکل بر شما کردم بسویت التجا کردم
(ث) ثنا کردم دعا کردم صفا کردم
(ج) جوانی را خطا کردم زمهرت امتناع کردم
(چ) چرایش را نمیدانم ببخشا که خطا کردم
(ح) حصارم شد گناهانی که آنجا در خفا کردم
(خ) خداوندا تو میدانی سر غفلت چه ها کردم
(د) دلم پر مهر تو اما چه بی پروا گناه کردم

(ذ) ذلالم داده ای اکنون که بر تو اقتدا کردم

اعتذار ـ شعر : عبد الفتاح الکامل

یا فلسطین
اعذرینی
لست ثوریا
بما یکفی
کی أکون حجرا
فی أیادی الغاضبین
--
یا فلسطین
اعذرینی
لست شاعرا
بما یکفی

کل شیء فیه شیء منا : خالد غمیرو

 

کل شیء فیه شیء منا

الزهرة،

إن أخرجت جذورها من الأرض

تموت قبل أن ترمی بذورها..

فیها شیء منک.

لی الحیاة...

کفاکِ وجعًا یا نفسی
زائرة روحکِ فی هذا العالم
والعُمرُ تذکار
الإنحناءُ لغةُ ضعفٍ یا قلبی
هو الحبّ من یجعل المرار ماضیًا منسیًا
أنایَ لا تکونی أمّ وجعی
فالکلمُ لیسَ طُهرًا ولا عبادة
هو نارُ الأمسِ والغدِ...

مناجاة – شعر : عطا رمونی ... مناجات در قالب شعر از عطا رمونی، فلسطین

الشعر ….
شعر : عطا سلیمان رمونی – فلسطین المحتلة ….

یــا ربِّ أنــــتَ اللهُ هَــبْــنــا رَحْــمــةً
واغـْفِـرْ ذنـوبا ً وارضى عنا وارضِنا
—–
اجْـعَــلْ لـَنــا الــقـُـرآنَ نــورا ً هـادیـا ً
واعْـمُـرْ قـُلـوبـا ً دَوْمَ ذِکـْر ٍ واغـْـنِـنا
—–

الأَدابُ الإجتماعیه بلغه الضاد... برخی از آداب اجتماعی به زبان عربی

من مزایا اللغة العربیة أن فیها کلمات مجهزة لکل حال . وَتُزَود من یَستعمل اللغة ، بطائفة من الجمل التی تصلح کآداب اجتماعیة یجامل بها من یتحدث إلیه فی المناسبات الحیاتیة الشخصیة والاجتماعیة .

 

ومن آداب المجاملة الاجتماعیة هذه ما یلی :  

وإذا سعلَ قلنا له : عُمراً وشباباً .	إذا عطسَ الواحد قلنا له : رحِمک الله .
وإذا شرب قلنا له  :هنیئاً .	وإذا تزوج قلنا له : بالرَفاء والبنین .

اول اردیبهشت ماه جلالی

سعدی تراز سخن و ادب پارسی است. والسلام. هرچه بیش گویم، عرض خویش برده‌ام و زحمت خواننده داشته‌ام که:

                     سعدی به عشقبازی خوبان مَثل نشد             تنها در این مدینه، که در هر مدینه‌ای

از آن روی که صورت و معنی سخنش الحق مصداق بیت خودش است که فرمود:

                    ای صورتت ز گوهر معنی، خزینه‌ای          ما را ز داغ عشق تو در دل، دفینه‌ای

آنان که دماغی به شمیم بی‌بدیل ادب پارسی مصّفا کرده‌اند و بر غمکدة جانشان از مرهم سخن سعدی استشفاء جسته‌اند، بی‌گفتگو و دور از جدال و مراء این نهادة حضرت لسان‌الغیب را جز به لطف و لطافتِ کلام سعدی نتوانند تحویل کردن، که:

چقدر سخته که نزدیک خدا باشی ولی غرق ادا باشی

چقدر سخته تو خونت عین مهمون شی    بپوسی قصد بیرون شی

چقدر سخته دلت پر باشه ساکت شی       ولی، تو سینه داغون شی 

چقدرسخته که یک دنیا صدا باشی         ولی از صحنه ی خوندن جدا باشی

چقدر سخته که نزدیک خدا باشی          ولی غرق ادا باشی