مترجم:
علیرضا آماده
بسم الله الرحمن الرحیم
دوره های تاریخی ادبیات عرب
تاریخ ادبیات عربی بسیار دیرین است. اما عمر آنچه از دیرینه ترین متن های ادبیات عربی به ما رسیده، به بیش از یک هزار و ششصد سال نمی رسد. و این مدت در تاریخ ادبیات عرب به سه دوره تقسیم شده است که عبارتند از:
الف - ادبیات قدیم : شامل دیرینه ترین دوره های جاهلیت تا پایان حکومت امویان (حدود 300 سال) است.
ب - ادبیات جدید : ازسقوط دولت امویان و شروع دولت عباسیان(750 م) تا اوایل قرن نوزدهم میلادی است.
ج - ادبیات معاصر : از ابتدای قرن نوزدهم تا اکنون است.
و چون این دوره ها، بسیار طولانی است تاریخ نویسان ادبیات عربی آنها را به دوره های کوتاهتری بر اساس دوره های سیاسی تاریخ اسلام تقسیم کرده اند؛ که عبارتند از:
در منابع علمی جدید، برای متوقف کردن افکار نادرست، علاوه بر درمانهای دارویی و قبل از آن درمانها، از روشهای خاصی استفاده میشود که مهمترین آنها روش «توقیف فکر» نام دارد.
به گزارش فرهنگ نیوز، از جمله مواردی که ممکن است در ماه رحمت الهی، ماه مبارک رمضان نصیب افراد شود و شبهای قدر، زمینه خوبی برای مهیا شدن آن است توفیق توبه کردن است. اما باید شرایطی به وجود آید که شخص بتواند بر سر عهدی که با خود و خدای خود بسته است بماند.
مرکز پاسخگویی به سؤالات دینی یادداشتی را درباره «بعد از توبه برای رهایی از فکر گناه چه باید کرد» در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده است که در ادامه میخوانیم:
گفتند دوست چند بخشه؟ گفت کارش از روستا و بخش و شهر و کشور گذشته ” یه دنیاست”.
*****************
فقر گرسنگی نیست ، عریانی هم نیست. فقر ، چیزی را نداشتن است ، ولی ، آن چیز پول نیست ، طلا و غذا نیست. فقر همان گرد و خاکی است که بر کتابهای فروش نرفته یک کتابفروشی می نشیند. فقر ، کتیبه سه هزار ساله ایست که روی آن یادگاری نوشته اند. فقر پوست موزی است که از پنجره یک اتوموبیل به خیابان انداخته میشود. فقر همه جا سرمیکشد. فقر شب را بی غذا سرکردن نیست. فقر روز را بی اندیشه سرکردن است.
لو أن عبداً أتى بالصالحات غداً وود کلّ نّبی مرسل وولی
{اگر بنده ای فردای قیامت اعمال شایسته با خود بیاورد و مودت داشته باشد به انبیاء و اولیاء}
وصام ما صام صوّاماً بلا ضجرِ وقام ما قام قوّاماً بلا ملل
{و هر مقدار روز گرفته باشد بدون اینکه ناراحت شده باشد و هر مقدار نماز بخواند بدون اینکه دل زده شده باشد}
وحجَ ما حجَ من فرضٍ ومن سننِ وطاف ما طاف حافٍ غیر منتعلِ
{و هر مقدار که حج نموده باشد از حج واجب و حجب مستحبی و هر مقدار طواف کعبه نماید در حالیکه پا برهنه بوده}
وطار فی الجو لا یأوی إلا أحدِ وغاص فی البحر مأموناً من البلل
{و در آسمانها پرواز کند بدون اینکه به چیزی چنگ زده باشد و در دریاها فرو رود بدون اینکه خیس شود}
یکسو الیتامى من الدیباج کلهّمُ ویطعم البائسین البّر بالعسلِ
{و همه یتیمها را بپوشاند با لباسهای ابریشم و درماندگان نیک را با عسل اطعام نماید }
وعاش فی الناس آلافاً مؤلفةً عارٍ من الذنب معصوماً من الزللِ
{و در بین مردم هزاران سال زندگی کند در حالیکه هیچگونه معصیت وگناهی ننماید}
ما کان فی الحشر عند الله منتفعاً إلا بحب أمیر المؤمنین علیّ
{همانا در روز قیامت خداوند هیچگونه پاداشی به او نمی دهد مگر اینکه دوستی امیر المونین علی ع را داشته باشد}
شاعر: صاحب بن عباد رحمت الله علیه
منبع:geziri.ir