نکته 1 ) ضمیر متصل بعد از کلمه ی نفس یا انفس ترجمه هم نشود اشکالی ندارد اما در بقیه موارد ضمیر باید ترجمه شود .
نکته 2 ) مای موصول در جمله معمولا نقش مفعول را دارد .
نکته 3 ) وقتی قبل از اسم ، حرف لِ بیاید ؛ به معنای برای می باشد .
نکته 4 ) مصدرها به صورت فعل هم ترجمه می شوند .
نکته 5 ) (( فَ )) در جمله ترجمه شود یا نشود مهم نیست و این کلمه به معنای "و" نیز می باشد .
نکته 6 ) اسم های مشتق به صورت فعل هم ترجمه می شوند .
نکته 7 ) اگر بلافاصله بعد از اسم تفضیل ، مضاف الیه بیاید ، اسم تفضیل باید به صورت صفت عالی ترجمه شود .
نکته 8 ) برای جمع غیر انسان ، فعل مفرد مونث می آید .
نکته 9 ) اگر در جمله شرطیه فعل شرط و جواب شرط به یک فرد خاص برگردد هر دوی آن ها از نظر صیقه باید کاملا شبیه هم باشند .
نکته 10 ) کلمه اِذا هر چه ترجمه شود صحیح است .
نکته 11 ) تنها جایی که فعل ماضی به صورت مضارع معنی می شود در جملات شرطیه است .
نکته 12 ) کلماتی مانند ایرانیّ که آخر آن یّ نسبت می آید در عربی نقش صفت را دارند و باید از نظر ظاهر شبیه اسم قبل از خود بیایند .
نکته 13 ) کلمه ی آخر هرگز تنوین نمی گیرد .
نکته 14 ) کلمه مکان هر چه ترجمه شود درست است .
نکته 15 ) ضمیر را بعد از کلمه ی ربّ می توان ترجمه نکرد .
نکته 16 ) کلمه ی بحدِّ ذاتها به معنای به خودی خود یا خود به خود است .
نکته 17 ) اگر بعد از حروف لَعَلَّ و لَیتَ فعل بیاید آن فعل باید مضارع باشد .
نکته 18 ) بلافاصله بعد از فعل هرگز اسم مجرور نمی آید .
نکته 19 ) بعد از مثنی و جمع مذکر سالم اگر ضمیر متصل بیاید حرف "ن" باید حذف شود .
نکته 20 ) اسم مثنی اعراب آن همیشه فرعی است .
نکته 21 ) إخوان جمع مکسر اعراب آن همیشه اصلی و حرف "ن" آن هرگز حذف نمی شود .
نکته 22 ) اگر در وسط جمله حرف واو (و) بیاید و بلافاصله بعد از آن ضمیر منفصل مرفوعی داشته باشیم به آن واو حالیه می گویند . به معنای در حالی که یا در حالی و به ندرت که می باشد .
نکته 23 ) اگر یک اسم در آخرش یّ نسبت داشته باشد در فارسی به صورت نکره ترجمه میشود هر چند آن اسم در عربی معرفه باشد .
نکته 24 ) اسم خمسه ذو ، ذا و ذی بعد از اسم نکره همیشه نقش صفت را دارد .
نکته 25 ) هولاء المرضی به معنای بیماران همیشه اعراب تقدیری دارد ، جمع مکسر می باشد و مفرد آن مریض مشتق صفت مشبهه است .
نکته 26 ) اگر در جمله ای یک ضمیر چند بار آمده باشد میتوان آن را فقط یکبار ترجمه کرد .
نکته 27 ) جمع مکسر المراة = نساء ( کلمه ی زن جمع مکسر ندارد )
نکته 28 ) اگر بین دو حرف منفی لا ، واو عطف بیاید می توان حرف لا را نه ترجمه کرد و خود مضارع را مثبت .
نکته 29 ) اگر در اول جمله کلمه مَن بیاید و بلافاصله بعد از آن فعل و بعد از فعل حرف فَ بیاید چنین جمله ای حتما شرطیه است و مَن اول جمله اسم شرط به معنای هرکس یا هرکه می باشد .
نکته 30 ) کلماتی که بر وزن اَفعَل ، اَفَلَّ و اَفعی باشند همگی غیرمنصرفند ( به جز اَربَع ) .
نکته 31 ) قبل از جمله ی وصفیه حروفی مانند وَ ، فَ و ثمَّ نمی آید و هم چنین جمله ی وصفیه به صورت مضارع منصوب نیز نمی آید مگر آنکه حرف ناصبه مَن باشد .
نکته 32 ) اسم تفضیل هرگز موصوف واقع نمی شود .
نکته 33 ) اسم استهفام نکره است .
نکته 34 ) من و ما پس از حرف جر وسط جمله حتما موصول می باشد .
نکته 35 ) اگر بعد از ی مضاف الیه بیاید حرف ی هرگز ضمیر نیست .
نکته 36 ) ایّاکُم = فقط شما
نکته 37 ) کلمه ای که بر وزن مُفاعَلَه می آید هرگز صفت نمی شود .
نکته 38 ) شکل ماضی استمراری در عربی همیشه مضارع می باشد .
نکته 39 ) کلمه ای که بر رنگ دلالت دارد در عربی صفت است .
نکته 40 ) الجلیل اسم غیر منصرف است . معرفه به "ال" نمی باشد .
نکته 41 ) دماء = خون ها
نکته 42 ) الدّار = اسم مونث صوت = اسم مذکر عزت = مونث
نکته 43 ) در شرط ، زمان و جنس فعل مهم نیست . جنس زمانی مهم است که شرط به یک اسم برگردد .
نکته 44 ) بلافاصله بعد از فعل مجهول هرگز ضمیر متصل نمی آید .
نکته 45 ) هنگام مجهول یا معلوم کردن فعل زمان فعل هرگز تغییر نمی کند .
نکته 46 ) فعل یُمکِنُ هرگز مجهول نمی شود .
نکته 47 ) لَم یُوَیِّد = تایید نشد اختبار = امتحان ، آزمایش
نکته 48 ) اگر فعل مضارع صیغه 13 یا 14 باشد هنگام معلوم یا مجهول کردن صیغه ی آن فعل تغییر میکند و معمولا به صیغه 1 یا 4 تبدیل می شود .
نکته 49 ) حرف "ن" کنار حرف "ت" : باب افتعال
نکته 50 ) ترجمه = زندگی نامه الدّب = خرس