شعر عارفانه

مرابه جان تو سوگند و صعب سوگندی            که هرگز از تونگردم نه بشنوم پندی

دهـنـد پنــــدم و من هیچ پنــد نپـــذیرم              که پند سود ندارد به جــای سوگندی 

شنیده ام که بهشت آن کسی تواند یافت             که آرزو برســـــاند به آرزومـندی

هزارکبک ندارد دل یــکی شــــــاهین              هـــــزار بنده ندارد دل خـداوندی

تورا اگرملـک هنـــدوان بدیدی موی               سـجود کردی وبتخـــانه هاش برکندی

وگرتورا ملک چینــــیان بدیدی روی               نماز بردی ودینـــــــار برپراکندی

به منجنیق عذاب اندرم چوابراهــیــم               برآتـــش حســـــراتم فکند خواهندی

تورا سلامت باد ای بت بهارو بهـشت              که سوی قبلۀ رویت نماز خواننــــدی

شعر از شهید بلخی